Ons erfgoed
Royal Waterloo Golf Club, ontstaan in 1923 in de gemeente Sint-Genesius-Rode, vestigt zich in 1961 in Ohain (gemeente Lasne) op de prestigieuze parcours " La Marache" (ook "A-B" genoemd) en 2 9-holes banen, de "C" en "D", ontworpen door de beroemde Britse architect Frédéric Hawtree.
In de jaren '80 wordt de "C" baan " Le Bois-Héros".
De "D" baan wordt heraangelegd en aangevuld met een extra 9-holes baan, de "E", en wordt "Le Lion".
Tussen 2003 en 2006 zijn alle greens en bunkers van de mythische " La Marache"- en " Le Bois-Héros"-banen opnieuw ontworpen door Martin Hawtree en gebouwd volgens de USGA-normen.
In 2008 wordt het Club House uitgebreid en gerenoveerd.
In 2014 en 2015 is het de beurt aan "Le Lion" baan die door Martin Hawtree wordt heraangelegd.
Een constante zoektocht naar uitmuntendheid...
Oprichting van de club door een groep zakenmensen
1923 : Oprichting van de club door een kleine groep zakenlui en andere vrije beroepen, waarvan sommige, met name de kleermaker Georges Romdenne. Deze zakenlui waren als lid van, de Koninklijke Golfclub van België (beter bekend als de Ravenstein) geweigerd.
Deze laatste en de advocaat Rodolphe W. Seeldrayers, kunnen worden beschouwd als de grondleggers van de nieuwe club, gesteund door Graaf Joseph d'Oultremont, Paul Loicq en Sidney Mills. Het golfterrein werd aangelegd op de gemeente van Sint-Genesius-Rode, op gronden die werden onderverhuurd door boer César Blaret die zelf de hele grond van de politicus Albert Marteaux in pacht had.
Er werd een 37-jarige erfpachtovereenkomst afgesloten, die op 31 December 1960 zou aflopen.
De baan, aanvankelijk 9 holes, werd in 1925 uitgebreid tot 18 holes (5600 meter). Het lijkt erop dat het oorspronkelijke ontwerp is gemaakt door de club pro Charles Warren, maar is gesigneerd door de beroemde architect Harry Colt. De kleine 9-holes baan bestaat nog steeds.
1928: het Club House, dat tijdelijk in de zuidwestelijke hoek van de naburige boerderij Blaret was geïnstalleerd, werd dat jaar overgebracht naar een prachtig gebouw in Anglo-Normandische stijl.
1933: de club is tien jaar oud en organiseert een grote demonstratiewedstrijd tussen de Amerikaan Walter Hagen (11 overwinningen in Major) en de Engelsman Henry Cotton. Deze laatste was net door de Waterloo-club ingehuurd als head pro met een hernieuwbaar contract van twee jaar.
1934: Henry Cotton won zijn eerste British Open op de Royal St George (hij zou er drie winnen) en dit heeft uiteraard een zeer posititieve invloed gehad op de reputatie van de club, die het aantal nieuwe leden heeft zien stijgen. Hij bleef vier jaar en zijn vertrek eind 1936 - voor de Aldridge-club in Engeland - werd door de club met veel pracht en praal gevierd.
1949: Flory Van Donck, nieuwe head-pro verwelkomd door de voorzitter van de club Rodolphe Seeldrayers. Na elf jaar als head pro bij RWGC vertrekt hij naar Ravenstein (Royal Golf Club of Belgium).
Royal Waterloo Golf Club heeft altijd al geschitterd in het Belgisch Interclub Kampioenschap: bijvoorbeeld in 1935 of in 1948.
Heren 1
Dames 1
1957: Royal Waterloo Golf Club bestaat 35 jaar en wordt Koninklijk (momenteel duurt het 50 jaar om Koninklijk te worden).
1959 : RWGC wordt de verlenging van haar huurcontract geweigerd door de verhuurder, weduwe Renée Marteaux, die vastgoedplannen heeft voor haar land.
Maar ook, volgens verhalen van de oudsten, omdat ze niet was erkend als de eigenaar van het pand door bepaalde leden van het comité.
In ieder geval moet de club verhuizen en het is de nieuwe president André Mussche die een prachtige 140 ha grote landbouwgrond voorstelt in de gemeente Ohain die behoort tot de familie Solvay via zijn vastgoedbedrijf Imbra. De overeenkomst werd gesloten en de club heeft in 1961 haar nieuwe installaties in de gemeente Ohain in gebruik genomen.
Twee banen werden ontworpen door de Britse architect Frederic Hawtree, een par 73 van iets meer dan 6000 meter genaamd A-B, en een 9-holes baan genaamd C, die in 1963 werd voltooid met een tweede 9-holes baan, die de C-D baan werd.
Beroemde spelers : de RWGC heeft een aantal opmerkelijke spelers binnen haar geschiedenis gehad, zowel nationaal als internationaal. Freddy Rodesch (vandaag 83 jaar), was ongetwijfeld de beroemdste speler in de geschiedenis van de club. Als winnaar van 10 Omniums, 5 Belgische kampioenstitels, verschillende Amateur Internationales en 5 keer lid van het continentale team tegen het Verenigd Koninkrijk, domineerde hij meer dan een decennium lang de Belgische golfsport en deelde hij de overwinningen met de andere grote Belgische speler van die tijd, Jacky Moerman.
Een van Freddy's topprestaties was winst in de Omnium 1975.
Hij speelde op zondag 2 keer 69 op de Marache baan en won van de professionnals.
Hij is natuurlijk een erelid van onze club.
Line Sirtaine
Bij de Dames kunnen we Line Sirtaine en haar elegante swing niet vergeten . Zij begon in 1925 te golven en schitterde vaak in binnen- en buitenland.
Meer recentelijk willen we de lange en briljante carrière van Isabelle Declercq (senior en nog steeds handicap 1,5 op dit moment!) en de razendsnelle opkomst van Laura Gonzalez-Escallon die pro werd na een rijke nationale en internationale amateurcarrière, aanstippen .
Vergeten we ook de familie Blaret niet : Pol Blaret had het parcoursrecord in Sint-Genesius-Rode met 67. In de laatste wedstrijd vóór de verhuizing van de club op 3 juli 1960 is het parcoursrecord geëvenaard door zijn zoon Marc. Marc zou later kapitein en erelid van de club worden.
President André Mussche (18 jaar op rij voorzitter van '61 tot '79) was ook een groot figuur van de club en besteedde veel tijd (letterlijk en figuurlijk!) aan het management en de toekomst van de club.
1975: Het head pro van de club, de ondertussen beroemde Donald Swaelens, sterft op 39-jarige leeftijd aan kanker. Hij was net uitgenodigd om deel te nemen aan de Masters in Augusta.
Het is een groot verlies voor de club en de Belgische golf. Hij maakte deel uit van de Swaelens "dynastie", inwoners van de gemeente Sint-Genesius-Rode, voormalige caddies die profs van de club werden (Jules daarna zijn zoon Donald, Henri en Joseph broers van Jules). Deze laatste was later werkzaam in Latem (golf des Buttes Blanches) en Henri's zoon, Freddy, in Oostende.
1976: ter nagedachtenis aan Donald Swaelens wordt een professioneel toernooi op uitnodiging (8 spelers - 54 holes strokeplay ) georganiseerd. Het zal het mogelijk maken om de grote professionele toernooien in België nieuw leven in te blazen aangezien de Belgian Open niet meer werd georganiseerd sinds 1958! Deze wedstrijd zal drie keer achter elkaar plaatsvinden volgens deze formule en daarna nog twee keer onder een andere wedstrijd formule. Het zal de leden in staat stellen om grote spelers te ontdekken zoals Severiano Ballesteros, Gary Player, Billy Casper, Nick Faldo of Bernhard Langer onder andere.
1979 : de Belgian Open wordt herboren op de golfbaan van Waterloo! Het is de Zuid-Afrikaanse Gavin Levenson die wint. Deze Open wordt nog drie keer georganiseerd op de RWGC, van 1987 tot 1989.
1980 : het project van een nieuwe "grote" baan wordt aangenomen! Het is het parcours ‘ Le Lion ‘ , een par 72 van meer dan 6.000 meter. De oorspronkelijke baan wordt gedoopt tot "La Marache". De nieuwe baan is samengesteld uit holes van de oude "kleine" C-D baan en nieuwe holes ontworpen door de Belgische architect Paul Rolin die de voorkeur kreeg boven de Italiaanse Mancinelli. De greens van deze baan en enkele fairways zijn sindsdien meerdere malen herontworpen en het is de zoon van de architect van "La Marache", Martin Hawtree, die ze onlangs hun definitieve configuratie heeft gegeven.
1985 : eerste Belgische Open voor vrouwen in België georganiseerd op de Marache. Het is de Ladies Godiva Open, gewonnen door de Britse Laura Davies, die de mooiste professionele prijzenlijst voor vrouwen zal realiseren.
1985 : De RWGC wint opnieuw het Belgisch Interclub Kampioenschap Heren 1 onder leiding van kapitein Pierre Van Doornick.
Green van de hole nr. 5 van de Marache
2004/2006 : In de periode van Philippe Relecom als kapitein worden de greens en de bunkers van het emblematische parcours van de Marache volledig vernieuwd volgens de moderne technieken. De greens van de Bois-Héros baan waren eerder al heraangelegd om als test te dienen. Dit is een belangrijke strategische wending omdat het de club in staat stelt zich te positioneren als een geweldige club met banen die voldoen aan internationale normen.
2012 : Nicolas Colsaerts, lid van de RWGC, wordt de eerste Belgische speler die geselecteerd wordt in de Ryder Cup. De Club verwelkomt deze prestigieuze selectie door hem "erelid" te noemen.
2018 : De RWGC wint voor de 31e keer de Men 1 Interclubs, een record in België.
2020 : De Club heeft nu 1920 leden. De kwaliteit van de banen en faciliteiten maken het een van de meest prestigieuze clubs in Europa.